من اما روم نميشه همه چيز رو از خدا بخوام...يعني خب زشته خواسته هاي پست و دنياييمون رو از خدا بخوايم...نيست؟
من يك نگاه ديگه رو بگم؟
همين كه باور كنيم هرچي داريم از او داريم و هرچه نداريم مصلحت ماست و حكمت او ...كافيه....كافي كه چه عرض كنم ...رسيدن به همچين باوري هم خيلي كار ميبره
حالا...گيرم كه رسيده باشيم به اين مرحله يا در تلاش باشيم براي رسيدن ...ديگه اون -من- ديده نميشه....كه جز -او- ديده نميشه
از طرفي خواسته ها و دعا هامون رو هم از سطح دنيا بالاتر برديم