آخ که چی میشد اگه من یه خودخواهٍ تمام عیار بودم.اونوقت دنیا برام بهشت میشد.

اونوقت تمام دنیا یا نه اصلا تمام عالم رو میگشتم تا اون چیزایی که برام خوبه رو یاد بگیرم و انجام بدم.

آخ که چی میشد اگه من خودخواه بودم.اونوقت تمام تاریخ رو،روز به روز ورق می زدم تا از علم و تجربه شون استفاده کنم.

اگه من خود خواه بودم از کنار هیچ عالمی،اینقدر راحت رد نمی شدم.

اگه من خودخواه بودم این همه کتاب رو تاقچه اتاقم خاک نمی خورد.

اگه من خود خواه بودم مطمئنا عالمٍ عاملی میشدم،یعنی یاد میگرفتم تا عمل کنم.چون به این باور رسیدم که اون چیزی که به درد من میخوره عمله نه علم.علم فقط راه رو روشن میکنه.

«و چه اتوبان های روشنی که نپیموده ایم تا به مقصد برسیم.» 

نوشته شده در جمعه 90/7/15ساعت 12:32 صبح توسط امید سعادت نظرات ( ) |