بسوی او
سلام ای کاش بودید و می دیدید حاج آقا این شب ها چه به سر ما میاره. ای کاش می تونستم همه مردم دنیا رو برای یه شب هم که شده می آوردم قم تا جوشن کبیر خوندن حاج آقا رو می دیدن. آره این شبها خداست و ما و حاج علیرضا پناهیان و... شاید آهنگ خوندنش خیلی خیلی خوب نباشه اما مناجات هاش ... . بعد هر مناجاتش آدم دلش میخواد خدا رو تو آغوشش فشار بده.گفتنی نیست که بخوام براتون وصفش کنم . این هم از زیر مجموعه های لذته. لذت هم گفتنی نیست،چشیدنیه. حقیقت اینه که نیومدم با این نوشته دل شما رو بفرستم جایی که شاید دستتون هم بهش نرسه،اومدم چندتا از حرفا و مناجات های حاج آقا رو براتون بگم که این شبها ازشون استاده کنیم.نکته هایی که ان شاالله راهگشا باشند برای حرکت «بسوی او». حاج آقا فرمودند:«آی اونی که بار اوله میای در خونه خدا بهش میگی اشتباه کردم،منو ببخش!خوش بحالت.آخه منه شیخ دیگه روم نمیشه اینو بهش بگم.آخه تو که نمیدونی تا حالا چند دفعه این جمله رو بهش گفتم.خوش بحال تو.اما بذار بهت بگم یه دفعه به خدا قول ندی: که ای خدا تو منو ببخش،من قول میدم دیگه گناه نکنم.آخه ما خیلی از این قول ها به خدا دادیم اما عمل نکردیم.به خدا بگو تو که اینقدر کریمی همینجوری منو ببخش،ولی یه جوری ببخش که دیگه گناه نکنم. » ببخشید اگه نتونستم عمق معنا رو برسونم،آخه بیان گیرای حاج علیرضا کجا و نوشته بی روح من کجا.خواستم نکات دیگه ای رو هم بنویسم ولی گویا معنا نیازمند بیان خود حاج آقاست و با نوشتن من مطلب شهید میشه. «شما اندکی از خدا بیاموزید ومرا به کوچکی ام ببخشید.»
| Design By : Pichak |
