بسوی او
یه سری سوال ها از بچگی تو ذهنمون ایجاد شده و اکثرمون هم برطرفش نکردیم.یا نپرسیدیم یا پرسیدیم از پدر مادرامون ولی جواب نگرفتیم. چرا امام حسین علیه السلام قیام کرد ولی امام حسن علیه السلام صلح؟ (اول بذارید یه جمله ای رو بگم تا یکمی به حال خودمون تاسف بخوریم:عزیزای من!بنظرتون بچه مذهبی،بچه مسجدی،اصلا بچه شیعه اینقدر باید اطلاعات دینیش کم باشه؟) ببینید جواب این سوال با شرح مختصری از تاریخ و اوضاع اون زمان روشن میشه.(خیلی از سوالات و شبهات دیگه هم با دونستن تاریخ اون زمان حل میشه.)بخاطر همینه که کمتر کسی تو اون زمان این سوال براش پیش اومده. 1.حفظ ظاهر اسلامی توسط معاویه اون چیزی که همه ما ازش مطلع هستیم اینه که معاویه لعنه الله علیه تقریبا ظاهر اسلام رو در خودش و جامعه رعایت می کرد.اما ارتباط این موضوع با عدم قیام کردن امام اینه که مردم (با انکه میدونستنظاهرش با باطنش یکی نیست ولی)دید بدی نسبت به اون نداشتند،در نتیجه با قیام امام (و حتی شهادت امام)مردم،اون حالت انزجار رو نسبت به بنی امیه پیدا نمیکردند. «در واقع در آن روزگار آنچه به نام شهادت شناخته شده بود تاثیری که باید نداشت.شهادت نیز مانند بسیاری از پدیده ها،زمینه مساعدی می خواهد تا بتواند از صورت یک شهادت و اخلاص فردی درآید و در شکل یک پدیده اجتماعی موثر بخود گیرد و خون شهید در رگ مردم،حیاط بیافریند.» 2.یاران و سرانجام شکست همه میدونیم که اطافیان امام حسنعلیه السلام ،یار واقعی نبودن.به همین دلیل اگر امام حسن علیه السلام قیام میکرد،ایشون رو بعنوان یه شهید قهرمان نمی کشتند.بلکه اسیرشان می کردند.و این همان چیزی بود که معاویه میخواست.چرا که با اسیر کردن(خوار کردن)حضرت میتوانست انتقام خود را از این خاندان سراسر عزت بگیرد.(خاندان بنی امیه یا خاندان بنی هاشم دشمنی دیرینه داشته اند.) این در حالی است که اگر در جنگ با معاویه،امام شکست می خورد،مهاویه به شهر های دیگر(مانند مکه،مدینه؛بصره و...) هم حمله می کرد.بدین ترتیب تعداد کشته ها محدود نمی ماند.(بخلاف واقعه عاشورا) شاید به همین دلیل اخیر باشد که امام حسینعلیه السلام پس از شهادت برادرشان،در زمان معاویه قیام نکرد. 3.لزوم افشای چهره معاویه و امویان بیان شد که مردم ظاهر بین آن زمان از معاویه چهره نسبتا نیکویی در نظر داشتند.به همین دلیل امام حسن با صلح خود توانست چهره واقعی وی را به مردم بشناساند.امام با شروط خود در صلح نامه،به مردم فهماند که این حکومت مورد تایید من(نوه پیغمبر)نیست،بلکه از روی اضطرار است که آن را امضا میکنم.و همچنین زمانی که معاویه به تعهدات خود عمل نکرد کمک بسیاری در شناسایی هویت واقعی وی شد.البته باید دانست(از آنجایی که حق هیچ گاه پشت پرده نمیماند) که شاید گذر زمان (از زمان صلح امام حسن تا قیام امام حسین) چهره واقعی معاویه را کم کم نمایان میکرد،اما با آن قرارداد صلح و مخصوصا شروط آن سرعت این روشن گری بسیار افزایش یافت. پس همانطور که ملاحظه میکنید صلح امام حسن و قیام امام حسین دو حرکت در یک مسیر هستند،بعبارت دیگر تا آن صلح نبود این قیام ثمره ای نداشت. (برگفته از کتاب سیره پیشوایان) ین موارد تنها قسمتی از دلائل میباشد.البته به نظر میرسد که برای شخص حقیقت جو کفایت می کند.اما سوال اینجاست که حل این سوال و امثال آن ایا در زندگی ما تاثیر دارد؟آیا در یافتن راه و حقیقت راه تاثیر دارد؟ آیا در پی بردن به هدف امامان تاثیر دارد؟ ان شاالله درباره این سوالات هم مطالبی عرض خواهد شد.
Design By : Pichak |