درباره اش نه آیه ای خوانده ام نه حدیثی،اما باور نمیکنم.باور نمیکنم،سفره ات را جمع نمایی و به میهمانانت بگویی «خوش آمدید».متفاوت بودن میهمانی ات را قبول دارم،اما باور نمی کنم.

تو همانی که قبل از درخواست منٍ بنده،آنقدر نعمت عطایم نمودی که خود فرمودی:«لا تحصوها.قابل شمارش نیست».این غیر قابل شمارش ها پیش از درخواست مخلوق بوده،حال چگونه باور کنم مخلوق بخواهد،آنهم از روی نیاز بتو، وخالق بی ناز عطا نکند؟

نمیدانم اما باور نمیکنم...

نوشته شده در یکشنبه 90/6/6ساعت 12:17 عصر توسط امید سعادت نظرات ( ) |