دنیا بستری است برای حرکت ما جوی ها «بسوی او»(دریا).وچه دنیای زیبایی است که ابرهای نبوت،فرستاده دریای بی نیازندتا بر سرعت گامهای ما بیافزاید.و چه دنیای عجیبی است که شوق وصال مقصود بی نیاز،افزون از جوی محتاج گشته.تا آنجا که با امواج خروشانش به کائنات می فهماند که هنگامه وصالی دیگر است.

به  همین منظور دفتری را که ورق میزنیم،هر  صفحه اش نکته ای است از نشانه های و آیات او،نکته ای است از به دریا پیوستگان،نکته ای است برای عمل،نکته ای است برای حرکت «بسوی او».

نوشته شده در یکشنبه 90/5/30ساعت 7:19 عصر توسط امید سعادت نظرات ( ) |