بسوی او
حق داری راهم ندی...... اما به منم حق بده اشک بریزم.اگه بهم بگی تقصیر خودته،جوابی ندارم،سرم رو پایین میندازم و تکون شونه هام شدید تر از قبل میشه. بهم حق بده آرزوم باشی ..... بهم حق بده با همه کوچیکیم صدات کنم ...... بهم حق بده بهت بگم دوسٍت دارم.......بهم حق بده با خودم نجوا کنم«آخه آقامه،دوسش دارم.آخه مولامه،دوسش دارم». تعجب نکن که حتی منم از دوریت اشک میریزم،آخه گنبد طلات..... زیر بارون...... سر پایین...... پای بی کفش...... اشک از شوق و شرم...... سلام به اقا....... دوباره دارم شعر کوچیکی هام رو با خودم میخونم: ای کاش من هم پرنده بودم ....... اما اینبار از ته دل ........ آقا میشنوی؟صدای کاروان میاد....... آقا دیگه طاقت ندارم ....... نمیدونم چطوری بگم...... دلم میخواد بیام پیشت. 
| Design By : Pichak |
